Rustdag in Sarnia.
Mijn dag begon al voordat de wekker was afgegaan, maar ik ben lekker blijven liggen en pas tegen 9 uur gaan ontbijten. Daarna even uitgezocht waar ik mijn was kon doen en op de fiets naar toe gegaan. Ik kwam daar vrijwel gelijk in gesprek met een man, en het hele uur dat ik daar was hebben we zitten praten. Hij heeft mij nog wat tips gegeven waar ik in het vervolg van mijn reis naar toe zou kunnen gaan, denk dat ik daar wel iets mee ga doen. Daarna heb ik nog even rondgefietst in wat downtown Sarnia zou moeten zijn, was aardig maar niet veel om heel lang rond te kijken. Maar daar vandaan kon ik door een park ook een stukje langs de St. Claire River fietsen naar Lake Huron. En dat was lekker fietsen, in het zonnetje, korte broek, t-shirt en zonder bagage. Voordat ik bij Lake Huron kwam ging ik onder de gigantische Blue Water Bridge door, een dubbele brug wat de verbinding is tussen Sarnia, Canada en Port Huron in Amerika. Het park liep nog verder langs een jachthaven en naar diverse strandjes. Doordat er een windje stond vanuit het meer, was het net even te fris om daar wat kleur op te doen. En helaas waren er ook geen strandtenten om even uit de wind te zitten, want het was wel een mooie locatie. Maar bij de brug kon ik wel uit de wind zitten, daarom heb ik daar een tijdje bootjes zitten kijken en een patatje gravy gegeten. Omdat er bij het hotel een zwembad was, en ik deze niet ongebruikt wilde laten, heb ik daar ook nog een paar uurtjes doorgebracht. Beetje luieren, muziekje erbij, ik was toch alleen ... ligbedje in de zon ... af en toe even afkoelen in het water ... en weer onderuit in de zon ... en dat een paar keer herhaald, ach ...!!

Sarnia - Parkhill 85,3 km (tot. 5062,9 km) en 175 hm (tot. 35197 hm)
Na een rustige opstart ben ik via de Blue Water Bridge richting Lake Huron gefietst, eigenlijk hetzelfde stukje wat ik gisteren ook al had gezien. Daarna kwam er een gedeelte door een park en toen werden het meer en ik gescheiden door de "rijken" van Sarnia met hun optrekjes. Waaronder waarschijnlijk één familie met Fries bloed, gezien de vlag met pompeblêden. Een paar kilometer verder kwam ik weer op een fietspad te rijden, langs enkele afgeschermde villa-wijken, met uiteraard ook hun eigen golfbaan. Maar op een gegeven moment liep daar een bejaard echtpaar behoorlijk in de weg, bleken allebei wat doof te zijn en hadden daarom mijn bellen niet gehoord. Ik heb even met hen staan praten, zij waren in de jaren '50 uit Duitsland vertrokken, maar zij vertelde mij dat in deze regio heel veel Nederlanders wonen. Dat heb ik later op de route inderdaad kunnen zien en ook kunnen proeven. Het fietspad liep door tot Camlachie en daarna waren het weer de bekende lange rechte wegen. Het was gelukkig niet zo heel druk en op sommige stukken waren er "shoulders", dus dat was goed te doen. Maar ook omdat ik het beetje wind dat er was in de rug had en omdat de zon ook weer prima aanwezig was. Het meer heb ik niet meer gezien, en de villa's werden boerderijen. Want het werd nu weer het vlakke boerenland en op sommige stukken had ik het idee dat ik in Nederland fietste. Zeker toen ik op een vlakke rechte weg met overal grote windmolens, langs een boerderij fietste met op het dak van de schuur de naam "vanderheyden". Even later kwam ik bij Forest, ook zo'n leuk klein dorpje, waar op dat moment markt was. Nadat ik de 7 kraampjes op de markt bekeken had, heb ik in de lokale broodjeszaak wat gegeten. Daarna was het nog bijna 40 kilometer naar Parkhill, en dat was twee keer links en één keer rechts. Maar dat was niet vervelend fietsen, de weg was iets glooiend, vrij rustig met verkeer en goed asfalt. Halverwege de middag kwam ik in Parkhill, een heel gemoedelijk boerendorp waar ik op Mainstreet een gezellig klein motel heb gevonden voor de nacht. Hier ging ook de Nederlandse inbreng verder, de eigenaresse van het motel heet "De Koning" en bij de lokale ijszaak verkopen ze "Dutch Speculaas" en "Dutch Appeltaart" ijs. En ik moet zeggen ... die smaken prima!

En nog wat anders ... ik heb sinds vandaag al meer dan 5000 kilometer gefietst!!! En morgen ga ik naar de familie!! Yeahhhh!!