100dagenopdefiets.reismee.nl

99 t/m 102/100 Milford - Monroe

Rustdagen in Milford.
De weersvoorspellingen zijn uitgekomen, het heeft anderhalve dag regelmatig behoorlijk geregend en anderhalve dag heeft de zon zich veel laten zien. Maar wanneer het regende bleven de temperaturen goed, dus toen kon ik toch nog lekker buiten zitten op m'n porch en naar de regen kijken. Tussen de regenbuien door was de luchtvochtigheid zo hoog dat ik er weinig voor hoefde te doen om het met straaltjes van mij af te laten lopen. Bij droog weer heb ik Milford zowel op de fiets als lopend bekeken, mijn conclusie; een leuk klein oud gemoedelijk dorp, met mooie tot schitterende panden, beetje toeristisch maar nog niet te erg. Zaterdag ben ik nog wat gaan rondfietsen in de omgeving, en daarna even buiten het centrum naar een groot recreatiegebied gegaan. Daar werd enorm veel gebruik van gemaakt, hele families waren aan het barbecuen, er werd gevoetbald en op een klein stukje kon er gezwommen worden in de Delaware River. Maar daar was het zo druk met kinderen dat ik mijn beurt voorbij heb laten gaan en ben een stukje verderop lekker op mijn handdoek gaan liggen. Heerlijk, goed ingesmeerd, onderuit en ogen dicht! Het waren 3 lekkere dagen ...

Milford - Monroe 66,1 km (tot. 6127,8 km) en 647 hm (tot. 42901 hm)
Na een paar relaxte dagen vond ik het toch wel weer lekker om te gaan fietsen, maar ook vandaag niet al te vroeg begonnen. De eerste 10 kilometer was weer terug naar Port Jervis langs de drukke highway 209. En daar nam ik ook afscheid van de Delaware River welke ik zo'n 150 kilometer heb gevolgd. Even buiten Port Jervis mocht ik gelijk gaan klimmen, het ging geleidelijk, maar het was zo'n 6 kilometer om 250 hoogtemeters te overbruggen. En met de zon die al volop scheen was het weer zweten, en ook genieten. Omdat de route op de klim niet heel interessant was, geen vergezichten door de bebossing en langs de weg was ook weinig te bewonderen, kwamen er steeds gedachten naar boven dat het klimmen bijna gedaan is ... dat mijn fietstocht bijna gedaan is ... dat ik er nu nog van kan genieten ... en dat heb ik dan ook gedaan. Het ging waarschijnlijk daarom ook zo makkelijk dat ik ineens boven was en bij Huckleberry Ridge State Forest aan een lekkere afdaling kon beginnen. Daarna liep de weg wat glooiend, maar werd niet interessanter dacht ik toen. Maar ik bedacht mij ook vrijwel op hetzelfde moment dat ik in de afgelopen drie maanden ook wel verwend ben met honderden schitterende wegen. Even voorbij Slate Hill naar New Hampton veranderde er toch wat, iets meer huizen en op een gegeven moment ook een heel stuk met alleen maar autogarages. En vanaf Goshen heb ik iets meer dan 20 kilometer de Orange Heritage Trail gevolgd tot Monroe. Dit is een geasfalteerd fietspad op een oude spoorlijn, en het is een veel gebruikt fietspad, zeker op zondag en als het mooi weer is, door wandelaars, hardlopers en fietsers ... heel veel fietsers. Na zo'n 8 kilometer kwam ik bij Chester waar nog het oude treinstation staat, en vlak daarachter is de oude Mainstreet met ook nu weer prachtige panden. Op het oude perron heb ik nog even mijn boterhammetje gegeten en gewoon even gezeten en gekeken naar iedereen die langs kwam. In de laatste kilometers naar Monroe liep het fietspad iets omhoog en fietste ik door de bossen heerlijk in de schaduw. Bij Monroe kwam ik bij het Crane Park uit, waarnaast een soort markt was van en voor particulieren werd mij verteld. Ik heb er even rondgekeken, er was van alles te koop, van zelf verbouwde groenten tot zelf gebreide sokken. Zat helaas niets voor mij tussen en ben daarom maar door gefietst naar mijn slaapplaats iets buiten het centrum. Het zijn nu nog maar 2 dagen fietsen ...

Reacties

Reacties

truusdevries1948@gmail.com

Het zit er bijna op
Ik zal het missen je prachtige verhalen en mooie foto's
Fijne laatste dagen op de fiets x

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!