Ennis - West Yellowstone 117,7 km (tot. 2289,1 km) en 854 hm (tot. 18543 hm)
Dit was een schitterende route, van begin tot eind heb ik met plezier door verschillende landschappen gefietst. Voor 8.00 uur zat ik al de fiets, omdat ik voor 17.00 uur in West Yellowstone wilde zijn om bij het Yellowstone Visitors Centre informatie in te winnen voor mijn komende rustdagen. En ook omdat de hele route omhoog liep en dus vermoedelijk wat meer tijd zou kosten, maar deze keer zonder echte beklimmingen. De dag begon met lichte bewolking en een zon die er mooie beelden van maakte, alleen nog steeds behoorlijk koud. Bij het verlaten van Ennis passeerde ik de Madison River, welke ik later weer zou tegenkomen. Het uitzicht op de zoveelste kilometers lange rechte weg was schitterend, aan de ene kant voornamelijk groene heuvels en aan de andere kant hoge bergen met witte toppen. Wat het ook apart maakte was dat daartussen aan één kant afgevlakte heuvels lagen, het leken wel hoge terpen en aan de andere kant groene weides. Ik heb zo'n 30 kilometer naar hetzelfde gekeken zonder dat het één moment ging vervelen. Dat kwam ook omdat de zon er steeds weer mooie fotomomenten van maakte. Inmiddels was ik Cameron gepasseerd, had daar willen ontbijten, maar helaas ... seizoen nog niet begonnen. Dat kwam ik vandaag nog wel meer tegen ... of beter gezegd ... alleen maar. Gelukkig had ik voldoende eten en drinken bij mij, want op de hele weg was echt alles nog gesloten. En er is nog meer gesloten, maar dat later. Op een gegeven moment kwam ik de snelstromende Madison River weer tegen, wat een geliefde rivier is om te vliegvissen blijkt. Want ik heb weet ik niet hoeveel mensen bezig gezien, zowel vanuit een bootje als van de kant. Na zo'n 65 kilometer kwam ik bij Quake Lake, een meer wat is veroorzaakt door een aardbeving. De weg liep iets meer omhoog en door een kloof met beneden mij nog steeds de rivier met een aaneenschakeling van stroomversnellingen. Het is een vrij groot meer wat vol staat met dode bomen, en dat geeft een heel vreemd beeld. Een klein gedeelte van het meer was zelfs nog bevroren. Fiets ik rustig verder, zie ik opeens een aantal Bighorn Sheeps midden op straat, die ook weer rustig de heuvel opliepen om verder te grazen. Iets verder kwam ik bij het nog grotere Hebgen Lake, waarvan het grootste gedeelte is bedekt met een witte ijslaag. Een aftakking daarvan, Grayling Arm, ligt wel weer open en dat bij elkaar gaf ook weer mooie plaatjes. Even later zag ik borden in de berm staan met "buffalo on road", en bijna op hetzelfde moment zag ik een kudde lopen. Uiteraard enkele foto's genomen en toen ik ze net was gepasseerd, staken ze inderdaad de weg over. Nog één keer rechtsaf en in een 12 kilometer rechte lijn naar West Yellowstone, een toeristisch dorp volledig gericht op het Yellowstone National Park. Kom ik precies om 16.00 uur aan bij het Visitors Centre, ook precies sluitingstijd in het winterseizoen op zaterdag. Ik had van mijn warmshower host de naam van Freeheel and Wheel gekregen, een fietsenzaak waar veel TransAm fietsers naar toe gaan voor informatie, en niet alleen over fietsen. Onder het genot van mijn eerste kop koffie van vandaag kreeg ik de naam van een betaalbaar hotel van hen. Maar ik kreeg meer informatie, waar ik niet blij van werd. Blijkt dat in ieder geval de eerste 100 kilometer van mijn vervolgroute nog is afgesloten, en over een gedeelte daarna hoop ik morgen meer te weten te komen. Ik breng dan mijn fiets naar de fietsenzaak om deze even helemaal na te laten kijken, en in de tussentijd wilden ze mij wel helpen om een alternatieve route te gaan bedenken en te kijken tot hoever en tot wanneer er nog meer wegen dicht zijn. Ik blijf hier drie nachten, dus ik heb nog even tijd om iets moois te bedenken. Maar ook om in de komende dagen het Yellowstone National Park te gaan bekijken. Wordt vervolgd ....