Brandenburg - Jeffersonville 85,7 km (tot. 4663,8 km) en 789 hm (tot. 34363 hm)
Omdat ik voor vandaag niet zoveel kilometers op het programma had staan ben ik pas rond half 9 vertrokken. Vanuit Brandenburg was het een paar kilometer voordat ik de Ohio River over ging en direct Indiana binnen fietste. En toen was het ook gelijk even klimmen op een vrij drukke weg, maar gelukkig wel voldoende ruimte om te fietsen. Na een paar kilometer mocht ik een landweg op, en deze liep door tot aan Corydon. De weg er naar toe was niet zo heel interessant, maar Corydon was dat wel. Tot 1825 de hoofdstad van Indiana, en nu gewoon een gezellig uitziend stadje waar nog veel historie is te zien uit het slavernijverleden. Maar ik zag ook nog een barber-shop waar ik maar even naar binnen ben gegaan. Het was weer hard nodig en de barbier heeft er weer wat moois van gemaakt al zeg ik het zelf. En daar tegenover was een broodjeszaak, waar ik sinds tijden een heerlijk vers gemaakt broodje rosbief heb gegeten. Daarna mocht ik verder over 20 kilometer heuveltjes naar Edwardsville langs huizen met keurig aangelegde tuinen en omheinde villa wijken. En vandaag was de "Edwardsville garage-sale dag" volgens mij, ik heb er tientallen gezien. De laatste kilometers gingen grotendeels weer langs de Ohio River. En via de aaneengesloten steden New Albany en Clarksville kwam ik in Jeffersonville, met aan de overkant Louisville. Omdat ik ook vandaag weer niet de benen had, was het ook nu een zware rit. Ik heb dan ook besloten om weer een gedeelte met de auto te doen, en dan zo berekend dat ik volgende week vrijdag of zaterdag bij mijn familie in Canada aankom. Ik ga hen dan voor het eerst ontmoeten op de 50ste verjaardag van mijn nicht. Omdat ik op dit moment even niet het plezier heb op de fiets en het alleen-zijn even zat ben, is een verjaardagsfeestje met de familie een mooie gelegenheid om de batterij weer op te laden.

Jeffersonville - Adrian met de auto.
Gisteren een busje gereserveerd redelijk dicht bij het hotel waar ik verbleef. Maar vanochtend kreeg ik een bericht dat daar de door mij gevraagde bus niet aanwezig was, of ik maar naar de andere kant van Louisville wilde gaan. Bleek anderhalf uur fietsen te zijn, maar wel over de Clark Memorial Bridge en door de rich and famous wijk van Louisville met bijbehorende golfbaan! Uiteindelijk rond half 11 vertrokken om naar Adrian, Michigan te rijden. Het was een makkelijke rit, eerst 160 kilometer naar Cincinnatti, wat trouwens ook een mooie skyline heeft, en daarna één lange snelweg via Dayton naar Toledo. De laatste paar kilometers nog even binnendoor en ik kon de bus weer inleveren.In eerste instantie had ik een andere route bedacht, ik wilde eigenlijk naar Sandusky, Ohio en dan morgen met de fiets op de ferryboot naar Canada. Een dagje varen is ook altijd lekker had ik bedacht, gebeld ... maar helaas ... deze gaat 16 juni pas varen. Dus de plannen weer omgooien, zo gaat dat dus! Als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat. Vanaf morgen ga ik een route fietsen welke ik in eerste instantie niet zou nemen, maar ik ben nu wel ontzettend benieuwd wat het mij gaat brengen. Het is soms lastig om in te schatten waar ik goed aan doe, maar in ieder geval niet doorgaan met iets waar ik geen plezier uit haal.