Newark - Auburn 63,9 km (tot. 5702,4 km) en 412 hm (tot. 37809 hm)
Voordat ik weer verder langs het Erie Canal ben gegaan, heb ik nog even door Newark gefietst. Een kleine hoofdstraat waar niet heel veel te zien was, maar wel veel kerken, ik telde er sowieso al zes en allemaal bij elkaar. Hier zag ik er wel erg veel op een kleine oppervlakte, maar ik heb in bijna elke plaats waar ik ben geweest meerdere kerken gezien, ongeacht hoe groot de plaats was. Nadat ik het gezien had ben ik verder gegaan langs het kanaal tot aan Lyons, zo'n 10 kilometer verderop. Dat waren ook de laatste kilometers langs het Erie Canal en ook nu weer mooie kilometers. Grotendeels over een onverhard pad met aan de ene kant het kanaal en bossen aan de andere kant. Ook in Lyons ben wat rond gaan fietsen, de oude gebouwen bekeken, en 'oud' in de zin van ouderdom, maar ook 'oud' in de zin van dichtgetimmerd. En ook Lyons heeft nog zo'n mooi oud Court House, ik heb er al vele gezien in de afgelopen drie maanden, maar ik blijf het mooi vinden. De afgelopen dagen langs het kanaal was de weg zo goed als vlak, maar dat ging richting Clyde al wat veranderen naar licht glooiend. Ik kreeg ook weer wat meer landbouwgrond te zien tussen de bossen door, uiteraard met maïsvelden, heel Amerika staat er vol mee. Nadat ik in Clyde nog even wat gegeten had, kwamen aan de strakblauwe hemel de eerste wolken opzetten. Ik had gehoopt er vandaag niets over te hoeven zeggen, maar helaas even later ook weer wat druppels. Het waren er gelukkig maar een paar, maar de voorspellingen voor vandaag waren; droog en veel zon! Ondanks de bewolking was de route schitterend, weer wat klimmetjes met wat zweetdruppels als gevolg, mooie vergezichten en hele rustige binnenwegen. Ik kwam nog door een paar hele kleine plaatsjes, Savannah en Montezuma en ik kwam hier en daar nog langs een boerderij, verder was er niets. Dat was lekker fietsen, ik hoorde alleen de vogeltjes fluiten, heerlijk! En dat fietsen ging zo lekker, dat ik al begin van de middag in Auburn aankwam. Precies op tijd, want ik was er nog maar net toen het serieus begon te regenen. Ik kon vrij snel een restaurant in om niet helemaal drijfnat te worden. Nadat ik later droog bij mijn slaapplaats voor vannacht was gearriveerd en een lekkere douche had genomen kon ik even later toch nog een rondje wandelen door Auburn. Ik wilde dat niet te lang doen, want anders zou ik morgen niets te doen hebben op mijn extra dag in deze plaats.

Rustdag in Auburn.
Vandaag is grotendeels verregend, waardoor ik noodgedwongen het grootste gedeelte van de dag binnen ben gebleven. Maar dat gaf mij wel de gelegenheid om de door mijzelf gemaakte route naar New York nog maar eens te bekijken. Langs welke plaatsen kom ik, is daar wat te zien en of te doen, is het de moeite waard om er een extra dag te blijven, of zal ik de route iets aanpassen hier en daar. Doordat ik ruim voor op mijn schema lig hoef ik geen al te grote afstanden te rijden en kan ik ook nog enkele "rust" dagen inplannen. Ik denk dat ik er wel uit ben, en de komende dagen zal ik het gaan meemaken. Daarna ook nog even mijn fiets nagekeken, maar daar was ik zo mee klaar, want er mankeert niets aan en fietst nog als een zonnetje! En hopelijk ook nog eens een aantal dagen achterelkaar in het zonnetje! Einde van de middag werd het dan toch nog droog en ben ik toch nog even naar buiten geweest, gewoon lekker een frisse neus gehaald.

Auburn - Cortland 59,4 km (tot. 5761,8 km) en 904 hm hm (tot. 38713 hm)
Het was wat moeilijk op gang komen vanochtend, even wat langer blijven liggen nadat de wekker was gegaan en iets meer tijd genomen voor het ontbijt. Daarom was het even na 9 uur dat ik met een lekker zonnetje op m'n fiets stapte. Maar voordat ik Auburn uit was kon ik mijn regenjas al weer tevoorschijn halen. Het regende niet heel hard, de temperatuur bleef rond de 25°C en het klimmen was al begonnen. En door m'n regenjas werd ik niet nat van de regen, maar wel door de zweetdruppels op m'n rug en voorhoofd. Inmiddels was ik in de heuvels en werd het echt genieten van de omgeving, met nog meer maïsvelden, veel grasland en bosgebieden. Het regenen was gelukkig gestopt, nog wel wat lichte bewolking maar de zon was geregeld te zien. Na ongeveer 16 kilometer kwam ik bij Owasco, een boerendorp met zo'n 3500 inwoners verspreid over een heel groot gebied, daar heb ik bij de lokale kruidenier even een stop gemaakt. Toen ik daar aan de koffie zat raakte ik in gesprek met de twee dames die daar werken. Ze vroegen waarom ik in Owasco was, omdat er zelden mensen van buiten daar komen. Nadat ik had verteld over mijn fietsreis wilden ze gelijk met mij op de foto, en zo geschiedde. Daarna weer verder door dit mooie gebied, wat het Finger Lakes District heet. Het is een groot gebied met 8 langwerpige meren evenredig aan elkaar. Maar helaas kwam er ook weer donkere bewolking achter mij aan, en even later begon het ook weer te regenen. Dat vond ik nog niet eens zo erg, een beetje afkoeling was wel lekker, maar het begon ook te onweren en dat vond ik toch wat minder. Gelukkig zette het niet door en kon ik rustig aan verder fietsen, foto's maken en om mij heen kijken. Nou ja .. rustig .. het bleef vanaf dat moment af en aan regenen en onweren en dan weer een vaag zonnetje. Bij Sempronius ben ik gewoon doorgefietst, had eigenlijk ook niet het idee dat daar veel te zien was, maar ik wilde ook niet al te laat in de middag in Cortland aankomen. Ook de verdere weg naar Homer was het heuvel op heuvel af, zweet van mijn voorhoofd vegen, af en toe even stoppen om rond te kijken en genieten. Tot nu toe ben ik zeer tevreden over mijn zelfgemaakte route. Vlak voor Homer vroeg een man die ik passeerde of ik een regenpak bij mij had en wees achter mij, bijna zwarte bewolking en lichtflitsen. Het was nog ongeveer 15 kilometer, maar gelukkig was het nog voornamelijk heuvel af. Homer heb ik ook gelaten voor wat het was, ik weet niet precies wat ik gemist heb maar het leek mij wel een leuk dorpje. Aan de rand van Cortland begon het weer hard te regenen, ik heb nog even geschuild bij één van de hotels die daar zijn. Ik heb nog getwijfeld of ik daar naar binnen zou gaan, maar daar was verder niets te zien of te doen. Ik heb m'n regenjas maar weer aangetrokken en ben naar Mainstreet Cortland gefietst en heb daar om de hoek een slaapplaats gevonden. Toen ik mij had geïnstalleerd, een douche had genomen en droge kleding had aangetrokken, ben ik een paar blokken verderop mijn was gedaan. Daarna ben ik even een broodje gaan eten, en toen ik daar mee bezig was begon het écht te regenen. Het ging hard waaien en het kwam met bakken uit de lucht, de straten stonden in no-time blank. En zoals het de hele dag al gaat, na een kwartier scheen de zon weer. De voorspellingen voor morgen zijn nog slechter, maar vanaf zondag ga ik het meemaken, droog en boven de 25°C. Niet dat ik een vrije dag nodig heb, maar ik ga deze morgen toch nemen en vanaf zondag van alleen nog maar mooi weer genieten ...!?